Uwaga na zmiany w sposobie dokumentowania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Od 1 stycznia 2020 r., przedsiębiorca wysyłający swoje towary będzie musiał posiadać co najmniej 2 dokumenty wydane przez dwie różne strony transakcji. Wszystko po to, by udowodnić, że 0% stawka VAT ma zastosowanie.
Dotąd do potwierdzenia transportu towarów z Polski do innego kraju UE wystarczyły dokumenty przewozowe od spedytora, specyfikacja sztuk ładunku oraz jeden dodatkowy dokument wydany przez nabywcę potwierdzający dostawę towarów.
Po Nowym Roku (będzie to dotyczyć towarów wywożonych od tego dnia), sprzedawca będzie zobowiązany do posiadania przynajmniej dwóch dokumentów, które rozporządzenie wykonawcze Rady UE nr 2018/1912 dzieli na dwie grupy:
-
dokumenty przewozowe, czyli list przewozowy CMR, konosament, faktura za przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;
-
inne dokumenty: polisa ubezpieczeniowa transportu, potwierdzenie zapłaty za transport, potwierdzenie od organu władzy publicznej, potwierdzające przybycie towarów do kraju przeznaczenia, poświadczenie z magazynu odbioru.
Dokładniej mówiąc, potrzebne będą dwa dokumenty wydane przez dwie różne strony transakcji – obdywda z pierwszej grupy lub po jednym z każdej z dwóch grup.
Dodatkowo, jeśli transport będzie organizował nabywca lub ktoś na jego zlecenie, sprzedawca będzie musiał posiadać jego oświadczenie o tym, że towary zostały wysłane wraz z informacją dokąd. Oświadczenie, o którym mowa, nabywca będzie miał obowiązek dostarczać sprzedawcy do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.
Podsumowując, wymogi w zakresie dokumentowania WDT będą od 2020 r. bardziej rygorystyczne, niż obecnie. Trudny do spełnienia może okazać się warunek posiadania dwóch różnych dokumentów od dwóch różnych podmiotów, skoro zazwyczaj dokument CMR wystawiany jest przez przewoźnika, który również wystawia fakturę za transport towarów. Nie należy się jednak martwić, bo niespełnienie warunków opisanych w rozporządzeniu nie powinno skutkować uznaniem, że stawka 0% nie ma zastosowania. W takiej sytuacji na dostawcy będzie ciążył obowiązek udowodnienia w inny sposób, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.
Ostatnia ważna wskazówka – dla opodatkowania WDT stawką 0% konieczne będzie posiadanie aktywnego numeru VAT-UE przez nabywcę i wykazanie dostawy w informacji VAT-UE przez dostawcę.
Zmiany, o których mowa póki co wynikają z Dyrektywy UE, na polskie przepisy i stanowisko Ministerstwa Finansów wciąż czekamy.
Comments are closed.
